Komentarze: 0
Wiedziałam, że będzie dobrze, wiedziałam. Po prostu nie było innej opcji :-)
A teraz już idź się odprężyć...
Wiedziałam, że będzie dobrze, wiedziałam. Po prostu nie było innej opcji :-)
A teraz już idź się odprężyć...
czemu Cię nie ma na odległość ręki
czemu mówimy do siebie listami...
Czemu się budzę o czwartej nad ranem
i włosy Twoje próbuję ugłaskać...
...
Kochanie, wiem, że Ty też tak tęsknisz, wiem. Może dlatego nie zwariowałam, dlatego chcę czekać, bo wiem, że i Ty niecierpliwie czekasz, bo wiem, że warto.
I już tak niedaleko do piątku, oszaleję chyba ze szczęścia, kiedy się spotkamy na dworcu, którymkolwiek, u mnie, kawałek ode mnie, wszystko jedno. Będziesz Ty, będę ja, będziemy MY. W końcu my. Po ponad miesiącu. 41 dni minie w piątek. Mnóstwo czasu, mnóstwo łez, płaczu, kłótni, ale i tak więcej w tym wszystkim oczekiwania, które powoduje już teraz miłe wibracje w żołądku. Będziemy mieć kilka dni tylko dla siebie, tylko i wyłącznie. :-))) Nie umiem ogarnąć tego żadnymi pięknymi zdaniami. Trzeba to zobaczyć, żeby wiedzieć, o czym mówię. :-)
Ech Kochanie :-)))) Tak bardzo Cię Kocham Skarbie. Kocham Cię!!!!!!
***
A dziś, niemal sądny dzień. Ale wiem, że wszystko pójdzie świetnie. A już na pewno dobrze. A skąd to wiem? Hmm... Bo jesteś moim Skarbem i czuwam, żeby wszystko szło jak najbardziej dla Ciebie pomyślnie. Nie wierzysz? Uśmiechasz się czytając takie słowa? No to przekonasz się już wkrótce, przekonasz się już za jakieś półtorej godzinki Kochanie :-) Kiedy zadzwonię i będziesz mógł mi powiedzieć, że wszystko jest w porządku.
Kocham Cię.
Kocham
Kocham
I dziękuję, że jesteś.
Jesteś wspaniały.
Cała Twoja
Ja
Nie widziałam cię od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, troche bardziej milcząca.
Lecz widac, można żyć bez powietrza!
I jedno słońce. Niby świeci nam w tym samym czasie, tak samo, świeci dla nas..
Ale ja nie chcę tak. Przecież powinnam być z Tobą, szczególnie dziś, wczoraj, jutro, pojutrze.. Dlaczego tak to musi być? No dlaczego? Dlaczego nie mogę do Ciebie przyjechać, kiedy jesteś chory i kiedy mnie bardziej potrzebujesz? Dlaczego no? :-(((((
Dlaczego nie mogę do Ciebie się przytulić, kiedy wieści z kliniki są niepomyślne? No? Tylko muszę dzwonić albo Ty to robisz? Źle mi z tym, zwłaszcza dziś. Staram się nie zapominać, że jesteśmy ponad tym, ale rzeczywistość jest taka brutalna.. Taka... okrutna i nieżyczliwa dla Nas..
Chcę do Ciebie Kochanie... Nic więcej nie chcę.. :(((
Nie widzieliśmy się już 22 dni. Strasznie długo. Tak jak powiedziałam Ci dziś przez telefon Kochanie, dla mnie to jest ilość dni zaporowa. Dalej już nie mogę normalnie funkcjonować, nawet nie udaje mi sie skrywanie tęsknoty, wychodzi ona z każdej strony mnie - uszami, oczami, nogami... słowami.. Poza tym... zaczynamy się sprzeczać częściej, a to niefajnie tak jest przecież. Nie chcę, żeby tak było. Będę się starać, żeby wszystko było tak jak zawsze. Przepraszam Skarbeńku, że tak wybucham czasami, ale naprawdę, chwilami już brakuje mi sił. Ja wiem, że zawsze i zwłaszcza jesteś ze mną, że robisz wszystko, żebym była silna. Jestem silniejsza niż byłam, ale nie wiem, czy silna na tyle, żeby nie widzieć się z Toba miesiąc czy więcej i żeby nie widać było, że mi z tym źle, że cierpię.
Kocham Cię mimo tych rozstań długich. Kocham Cię straszliwie mocno. Z Każdym dniem coraz bardziej i mocniej. Kocham Cie... Kocham..
Cała Twoja
Ja